Dude, it's Adonis and Valentine.

Valentine.
Met Adonis kwam ik hier aangedraafd. Het was een klein beetje bewolkt, maar hier en daar brak de zon al door. Ik zag het uitgestrekte strand voor me en had veel zin om te rennen. Ik keek naar Adonis. ''Sprintje?''

"Mij best, ik ben alleen niet zo supersnel hoor." Ik wachtte op het startsein.

Valentine.
''Ach, ik ben al helemaal niet snel. Oke, 3.. 2.. 1.. GO!'' Ik galopeerde ervandoor.

Ik ging er meteen vandoor, en ik liep naast Valentine.

Valentine.
Ik probeerde harder te gaan, maar dat ging moeilijk omdat ik toch net snel ben. Wel deed ik een hoge knieactie, wat altijd automatisch ging bij mij.

Ik haalde hem met gemak in, ik bleef even voor hem rennen. "Waar is de eindstreep?" vroeg ik.

Valentine.
''Uhm, daar, bij die grote rots.'' Ondertussen deed ik mijn best harder te gaan.

Ik nam een harde sprint naar de rots en kwam er als eerste aan.

Valentine.
Ik stak mijn hoofd in de wind en zette in voor een eindsprint, maar Adonis was veel eerder. Rustig kwam ik tot stilstand, en hijgde uit. ''Dat was.. leuk.'' bracht ik er hijgend uit.

Ik was totaal niet moe. Ik keek naar de zee, zag dat de zon bijna onderging. "We moeten terug..." zei ik.

Valentine.
''Hmm, ja-'' Voordat ik mijn zin af kon maken hoorde ik een geluid. ''Wat was dat?'' Ik spitste mijn oren, en vertrouwde het niet.

"Wat is er? " Ik bleef kalm.

Valentine.
Een zware, rottende stank kwam mijn neus binnen. Ik deed een stap achteruit en zag in mijn ooghoeken iets wegschieten. "Het is..het is..'' Het werd zwart voor mijn ogen en ik viel neer.

Ik zag dat hij neerviel, ik keek om me heen, en ik vroeg me af wat ik nu het beste kon doen.

Valentine.
Ik was bewusteloos, en was me er niet van bewust dat er gevaar was. Opeens zag ik een gezicht voor me, een bloedend gezicht van een paard dat wat siste. Maar ik kon het niet verstaan, de enigste woorden die ik misschien herkent had waren; vloek en macht. In een klap was het over, de stank verdween zo snel als hij kwam en ik kwam weer bij bewustzijn. Langzaam stapte ik overeind, nog verdwaasd.

Ik keek om me heen. Toen hoorde ik wat en keek ik naar Valentine. Ik zag dat hij opstond. "Gaat het een beetje?"

Valentine.
''Uhm, ja..'' Ik keek om me heen, maar alles was normaal. Vreemd. Ik staarde naar de bosjes waar de rook naar mijn idee uit kwam, en dacht na.

Ik had niks gemerkt, geen stank of wat dan ook. "Wat was er nou?"

Valentine.
Ik keek hem aan, wat er was? Had hij dan helemaal niks gemerkt? ''Merkte je de stank niet op?''

"Ik heb niks gemerkt hoor?"

Valentine.
Ik wist niet wat ik moest zeggen. Hoe kon hij dat niet gemerkt hebben? Het klopte niet, dat wist ik zeker.

"Zullen we teruggaan voordat het donker is en er nog meer rare dingen gebeuren?"

Valentine.
''Ja.. is goed.'' Ik keek nog even naar de bosjes, en draafde toen met Adonis weer naar Heaven.

Ik draafde achter hem aan en hield hem in de gaten. Ik vond het maar vreemd wat er allemaal gebeurde.