Heaven Centraal

Ik hield de wacht over de kudde.

Ik kwam hier weer, ik vond het maar raar, ik vroeg me af wat hij bedoelde.

Bandit
Ik zag de 2 hengsten weer komen, en ik begon te hinniken. Ik wou zeker weten dat iedereen er nu was.

Crash Motive.
''Er zijn er nog 2 weg, Bandit. Vegas en Venus, die zullen nog wel komen.''
Ik zag dat de 2 hengsten weer terug waren, en riep Valentine bij me. Ik liep even met hem weg, buiten de kudde. ''Wat hebben jullie gedaan?'' Ik zag het aan zijn uitstraling, en wou het zekere voor het onzekere nemen, zeker in deze tijd.

Valentine.
''Uhm, niets bijzonders hoor.'' loog ik, hij hoefde het niet te weten.

Crash Motive.
Ik geloofde het niet, helemaal niet zelfs. Ik keek hem doordringend aan. ''Als er wel iets is, moet je het meteen tegen me zeggen, capiche?''

Valentine.
''Uhm, ja hoor.'' Ik draaide me om en liep weg, richting de kudde.

"Okee, dan hoop ik maar dat ze voor het donker terug zijn." Ik keek even naar de grond, daarna hield ik de wacht weer.

Adonis
Ik keek toe hoe Valentine naar Crash Motive stapte, en vroeg me af waarom. Ik ging maar even grazen en wachtte af. Toen hij weer terug kwam keek ik naar hem.

Crash Motive.
Ik besloot wat te gaan grazen, en ik dronk wat zodat ik vannacht de wacht kon houden.

Valentine.
Ik rustte maar wat uit, en besloot het voorval maar even uit mijn hoofd te zetten.

Ik keek nog even naar Valentine en ging toen maar grazen.

Crash Motive.
Langzaamaan werd het donkerder, en ik vond het tijd om maar eens op wacht te gaan staan. Ik liep naar mijn heuveltje en hield de wacht. Mijn blik gleed over de kudde, hij was nu lekker groot. Precies hoe ik het hebben wou. Maar Vegas en Venus waren er nog niet, en ik begon me een beetje zorgen te maken. Vanwege het voorval met Valentine, en omdat het toch je zus is. Nog even en ik zou ze gaan zoeken.

Het werd al bijna donker. Ik vroeg me af waar die 2 merries nou bleven en begon onrustig heen en weer te lopen. Toen ging ik maar naar Crash Motive toe. "De merries zijn er nog steeds niet, Motive. Moeten we ze gaan zoeken?"

Crash Motive.
''Hmm, ja, maar we kunnen niet te lang wegblijven, of er moet er eentje gaan en de andere de wacht houden. Wat wil je?'' Ik keek haar aan.

Ik keek hem aan. "Ga jij maar zoeken, ik ken het hier nog niet zo goed. Ik hou de wacht wel."

Crash Motive.
''Hm, kee dan.'' Ik keek haar aan en hefde toen mijn hoofd, en zette vanuit stilstand aan in een krachtige galop richting Highland. Bij elke pas begon mijn irritatie plaats te maken voor boosheid en nog meer irritatie. Ik hield er gewoonweg niet van als er paarden te lang weg bleven, nu had ik geen neutraal humeur meer. Ik begon mijn passen te verruimen, en naderde Highland.

Ik keek hoe hij weg ging, daarna richtte ik mij op de kudde. Ik hield alles goed in de gaten, elk geluidje ving ik op en ik lette goed op dat er niemand zomaar weg ging, of dat er gevaar was.

Valentine.
Ik zat mijn leven te overdenken. Mijn zondes, mijn fouten, mijn dierbaren. Waarom wist ik niet, het was alsof mijn hersenpan was schoongemaakt. Misschien, dacht ik, is dit een nieuw begin? Ik schudde mijn hoofd, doe normaal zeg, ga wat doen. Dus stapte ik wat rond, mijn blik viel op de nieuwe leidster.

Ik keek vanaf de heuvel waarop ik stond omlaag, richting Valentine. 'Hhm, best veel knappe hengsten hier,' dacht ik. Ik glimlachte naar hem en lette toen weer op de omgeving.

Valentine.
Toen ze naar me glimlachte kaatste ik het terug. Ik had wat hoofdpijn, maar ik keek er niet naar om. Ondanks de reis had ik nog energie, en begon te draven. Met mijn hoofd laag bij de grond, ik verzamelde mijn tempo, maar bleef op de omgeving letten.

Ik bleef nog steeds goed op de kudde passen. Ik vroeg me af wanneer Crash Motive terug kwam.

Ik kwam hier binnen gedraafd. Ik voelde de blik van die merrie op de heuvel naar mij toe gericht. Ik had meteen door dat dat de leidster moest zijn. Ik stapte op haar af.

Bandit
Ik keek naar de nieuwe hengst. 'Hmm, een paard met vlekken.' dacht ik. Ik stapte een stapje naar achteren zodat het voor hem langer duurde bij me te komen, ik wist niet waarom.

Tailor Made
Ik was bij de merrie en ik vroeg: "Ben jij de leidster?" Ik keek even naar de grond en toen naar haar.

Bandit
"Dat klopt, ik ben Bandit. Welkom in de kudde." Ik glimlachte.

Tailor Made
"Ik ben Tailor Made, afgekort tot Tailor. Aangenaam." Ik draaide me om en stapte weg. Ik snoof de geur van de natuur op, die had ik lang moeten missen.

Gunshot.
Als door de bliksem getroffen rengalopeerde ik de kudde binnen. 'WAZAAAA!' kwam er uit mijn keel, mijn favoriete begroeting. Verlegenheid kende ik niet. Nu wist iedereen dat ik er was, beter. Ik zag een merrie staan wat verdacht veel leek op een leidster volgens mij, dus ik ging over naar draf en kwam voor haar te staan. 'Howdy, ik ben Gunshot.'

Ik schrok van haar, en galoppeerde even een rondje. Daarna keek ik naar haar. Wat mankeerde haar?

Bandit
Ik zag de nieuwe merrie. "Zo, dus jij bent Gunshot? Ben jij altijd zo hyperactief?" Ik schaamde me, ik wou haar niet kwetsen maar het floepte er gewoon uit.

Gunshot.
Ik merkte dat er een paar paarden geschrokken opkeken, maar dat boeide me niet. Toen de donkere merrie een vraag stelde glanzen er typische 'Gun' twinkels in mijn ogen. 'Hyperatief? Nee, zo zou ik het niet noemen. Vrolijk lijkt me het perfecte woord.' Ik glimlachde.

"Oh okee. Welkom in de kudde Gunshot, ik ben Bandit. Veel plezier dan maar!"

Gunshot.
''Yeah,'' grijnsde ik. Meteen besloot ik om maar even kennis te maken met de rest, anders liep je een maand verder met 1 iemand die je kent. Ik stapte deze keer rustig rond, en liep richting een bonte hengst. ''Heey'' zei ik met een nadruk op de y.

"Ah hallo. Wie ben jij?" Ik liet niet merken dat haar nogal vreemd vond.

Gunshot.
''Gunshot is de naam. En de jouwe mag zijn?'' Ik krulde mijn hals licht en keek hem aan.

"Tailor Made, maar noem me maar Tailor." Ik keek haar aan en glimlachde.